Twój partner w druku
Poligrafia od A do Z
Dedykowany opiekun
Oszczędność czasu
O jak oprawa

O jak oprawa

⇒ luźne,

⇒ łączone

⇒ oraz oprawy właśnie.

Te luźne to przykładowo wizytówki, ulotki, torby itp. Tu nic nie oprawiamy i jeśli nie uprawiamy żadnych fikuśnych wycinanek i niczego nie uszlachetniamy, to możemy liczyć na szybką i tanią realizację zlecenia.

Natomiast w drukach łączonych kartki zostają połączone ze sobą, np. w zeszytach, notesach sklejonych w bloczek itp. Taki druk może zawierać umowną „okładkę” wykonywaną jednocześnie z drukiem pozostałej części publikacji lub dodatkowo zyskać właściwą „oprawę”, czyli osobno wykonywany zewnętrzny element (okładkę) obejmujący element wewnętrzny (wkład, blok).

Teoria sobie, praktyka sobie. W praktyce mówiąc o „oprawie”, ustalamy również sposób łączenia kartek w druku łączonym. A ponieważ coś łączymy i coś dodajemy, mnożymy też operacje, materiały, technologie i tym samym… wydłużamy czas produkcji.

Nieformalnie, zwyczajowo oprawy dzielimy na:

  • szyte (grzbiet jako krawędź, kartki połączone drutem lub nićmi);
  • klejone (grzbiet jako płaszczyzna, kartki klejone);
  • miękkie (okładka doklejona do bloku, elastyczna, np. z grubszego papieru);
  • twarde (okładka doklejona do bloku, sztywna, np. z tektury oklejonej zadrukowanym osobno papierem).

Te twarde to najwyższa szkoła okładkowej jazdy. Tu bez doświadczenia, kunsztu, precyzji, świetnych maszyn i świetnych fachowców ani rusz. Czyli droga sprawa, a przy tym wymagająca nierzadko kilkumiesięcznych (!) przygotowań, bo część materiałów potrzebnych do wykonania oprawy twardej nie jest dostępna „od ręki”.

I żeby nie było tak prosto… Rozróżniamy również oprawy proste, złożone i specjalne.

W oprawie prostej mamy bezpośrednie połączenie grzbietu wkładu z częścią grzbietową okładki poprzez sklejenie, zszycie drutem czy nićmi. W oprawie złożonej wkład łączymy z okładką przy pomocy dodatkowej wyklejki. Tak dzieje się głównie w książkach oprawianych na twardo. A oprawa specjalna? Cóż, długo by mówić – po prostu inna niż powyższe, a trochę tego jest: spirala, grzebień, listwa, śruby, sznurek itp. Lista wciąż rośnie.

Ogólnie „oprawa”, obok formatu i kolorystyki, określa ostateczny wygląd druku poprzez zdefiniowanie: sposobu łączenia ze sobą kartek druku (czyli sposobu wykonania wkładu), rodzaju okładki i jej budowy oraz sposobu łączenia wkładu z okładką. Aby nasz druk miał odpowiednią, godną oprawę, warto zawsze wcześnie skonsultować wszystkie szczegóły ze specjalistą. Naprawdę: jest tu się o co potknąć!

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ładowanie...