- 4 września 2017
- Skomentuj
A jak apla
A P L A
Jednolite tło w technikach graficznych, służące jako podkład pod tekst lub ilustrację, na ogół ciemne, bo jasna apla to tinta.
Aplę zwykle uzyskuje się przez nałożenie kilku kolorów składowych (np. żółty i niebieski dają jako wypadkową zielony). W druku offsetowym i cyfrowym apla to 100% krycia składowej, bo mniej niż 100% krycia to już raster. Brak precyzji urządzeń drukujących oraz inne czynniki (np. jakość i wilgotność papieru) skutkują „rozjeżdżaniem się” składowych apli, przez co na brzegach apli pojawiają się kolory inne od zamierzonych, a drobne elementy, w tym litery, tracą ostrość.
Ponadto uzyskanie jednolitego koloru na dużej powierzchni możliwe jest wyłącznie na bardzo zadbanym urządzeniu (czyste wałki o niskim przebiegu, idealnie ustawiony docisk itp.) i dobrej jakości materiale i to niezależnie od technologii druku. Im większa powierzchnia apli, tym trudniej o precyzję, tym dłużej schnie papier oraz tym większe prawdopodobieństwo zabrudzenia stron sąsiednich przy falcowaniu i odchodzenia folii oraz lakieru na bigach.
Stosując aple w projekcie należy liczyć się z wyższą ceną druku (drukarnia założy wyższe straty) oraz dłuższymi terminami realizacji, szczególnie jeśli strony pokryte aplą mają być foliowane.
Projekt zawierający aplę formatu B1 złożoną z czterech kolorów zawsze wzbudzi radość drukarza 🙂
