- 17 lutego 2016
- Skomentuj
Font a czcionka w poligrafii
Czcionka to nośnik pojedynczych znaków pisma drukarskiego, czyli podstawowy materiał zecerski używany w technice druku wypukłego. Została wynaleziona na Dalekim Wschodzie w XI w. przez Bi Shenga, jednak w Europie do użytku weszła dopiero w XV w. za sprawą niejakiego Guttenberga.
Współcześnie czcionka drukarska została wyparta przez czcionkę komputerową, która jest obrazem pojedynczego znaku (glifu, np.: a, A, 1, !, # itp.) zakodowanym w postaci bitmapowej lub wektorowej. Font to elektroniczna implementacja czcionki, czyli plik, którego potrzebuje komputer aby poprawnie wyświetlić czcionkę na ekranie lub wydrukować na drukarce. Ta sama czcionka może być zawarta wielu fontach udostępnionych przez różnych producentów, stąd aby identycznie złożyć i/lub wyświetlić tekst na różnych komputerach, na wszystkich komputerach musi być zainstalowany ten sam font, a nie tylko występować ta sama czcionka.
Font jest chroniony prawem autorskim i musi być użytkowany zgodnie z przypisaną do niego licencją. Ze względu na licencję istnieją fonty darmowe do użytku prywatnego, darmowe do użytku komercyjnego oraz płatne. Cena fontu może przewyższyć cenę komputera, na którym jest zainstalowany, a kara za kradzież fontu może przewyższyć cenę samochodu właściciela komputera, na którym kradziony font znaleziono…
